Voor mijn eindklant ben ik op zoek naar…
Maandagochtend, 10u. De telefoon gaat.
| Stem: Hoi Bas, je spreekt met … van … ! Voor mijn eindklant ben ik op zoek naar een project manager. Ben je beschikbaar? Ik: Ik zit op een opdracht, maar ben altijd geïnteresseerd in iets nieuws, of iets erbij. Heb je meer informatie? Stem: Jahoor, zal ik je de opdracht even mailen? Ik: Ja, prima. Heb je een tariefindicatie? Stem: Zeker. Dat is xx eur, en daar komt voor ons dan 10 eur bemiddelingskosten per uur bovenop. Ik: Ok, dank voor het doorgeven, ik ga er naar kijken en je hoort van me. |
Een paar minuten later druppelt het functieprofiel binnen in mijn mailbox: project manager bij een ministerie. Ik lees de tekst door, en ik herinner me dat ik vorige week een zelfde soort tekst heb gelezen… Toch even erbij pakken, jawel, het betreft een opdracht bij het Ministerie van Justitie en Veiligheid! En sterker nog, daar kan ik mijzelf rechtstreeks aanbieden via hun eigen inhuurmarktplaats, waar ik me een tijdje geleden voor heb aangemeld!
De radartjes in mijn hoofd draaien op volle toeren. Wat is dit voor iets raars? Ze had het duidelijk over een ‘eindklant’…
Ik speur nog even verder. Als ik ga zoeken op de steekwoorden uit de vacaturetekst, dan kom ik exact hetzelfde functieprofiel, soms met iets andere bewoordingen, tegen op tal van job boards voor freelancers (zoals Freelance.nl) en websites van verschillende bureaus. En overal staat: ‘voor mijn eindklant ben ik op zoek naar…’.
Schermen met ‘eindklant’
Eindklant? In dat geval is het Ministerie van Justitie en Veiligheid ook een eindklant van mij. Er zijn dus tal van bemiddelingsbureaus die opdrachten, afkomstig van een publiekelijk toegankelijke marktplaatsen, plukken, dat plaatsen op een job board en vervolgens een ‘bemiddelingsfee’ rekenen. Resultaat: het tarief gaat omhoog. Als freelancer verdien je minder, de eindklant betaalt teveel en tenslotte worden je kansen lager door dat hogere tarief.
Kort daarna bedenk ik mij dat ik een tijd geleden ben afgewezen bij de politie voor een opdracht, en dat liep ook via een bemiddelingsbureau. Ik kom er vrij snel achter dat de politie zelf een inhuurmarktplaats heeft, en dat ik dus rechtstreeks had kunnen gaan…
Na nog wat speurwerk kom ik op internet wat lijstjes tegen van inhuurmarktplaatsen, maar die zijn vaak achterhaald. Ben ik nou de enige die hier last van heeft? Dit kan toch niet waar zijn!
Dit kan anders!
Ik bespreek dit met andere freelancers, en zij herkennen dat het soms lastig is om een ingang te vinden bij organisaties waar je niet direct een eigen netwerk hebt. Er moet meer transparantie komen op de inhuurmarkt. Wij willen collega-freelancers een ‘kaart’ bieden hoe je rechtstreeks bij je opdrachten kunt komen, de inhuurketen kunt verkorten, waardoor zij beter betaald worden én een grotere kans op opdrachten maken, en eindklanten minder betalen.
Het idee voor inhuurkaart.nl is geboren!
